Hieronder vindt u de voornaamste uitdagingen qua veiligheid bij oude liften
De 4 aandachtspunten die hier werden opgesomd (op een totaal van meer dan 70!) zijn de voornaamste eisen van de Wet Veiligheid Liften waarvoor een "standaard" oplossing de meest nefaste gevolgen zou hebben op de esthetiek van de historische liften. Maar er bestaan "intelligente" oplossingen om de overeenkomstige risico's ervan weg te werken.
Dit betekent echter niet dat deze aandachtspunten noodzakelijk overeenkomen met echte risico's of belangrijke gevaren. Enkel een "echte" risicoanalyze op maat kan bepalen welke gevaren bestaan in een bepaald gebouw.
1. Klassieke sloten
Naarmate ze ouder worden, kunnen de ‘klassieke’ sloten die zich bevinden aan de liftdeuren op de gang een aanzienlijk risico vormen omdat de deur kan worden geopend zonder dat er gegarandeerd een lift op de verdieping aanwezig is. Dit risico is reëel en kan ertoe leiden dat een persoon in de schacht valt, mogelijk met de dood tot gevolg.
2. Te grote openingen in de deuren, in kooiwanden en schachtwanden
Als de openingen te groot zijn, bestaat het risico dat een persoon of kind erin slaagt om er een vinger, een arm,... door te steken, hetgeen kan leiden tot een ernstig letsel mocht het ledemaat in contact komen met de bewegende cabine.
3. Oneffen, niet doorlopende schachtwand
Het gaat hier om onregelmatigheden aan de binnenkant van de schacht, die kunnen leiden tot het blijven haken van een voorwerp dat in de cabine wordt vervoerd, zoals een vuilnisbak of fiets. Dit risico bestaat enkel wanneer de passagier niet fysiek van de schachtwand wordt geïsoleerd. Als er een rooster of vouwhek is aan de ingang van de cabine bestaat dit risico niet meer.
4. Hoogte van de reling
Als de leuning te laag is, is er risico op contact tussen een passagier en de bewegende cabine, wat kan leiden tot ernstig letsel.
De betrokkenen, de procedure
(ten minste, in theorie …)
Sinds 2005 maakt de Wet omtrent de modernisering van de liften het mogelijk om rekening te houden met de historische waarde van liften, en zodoende op maat gemaakte oplossingen te implementeren om het erfgoedkarakter van liften te behouden.
Zie hier hoe de activiteiten in de geest van de wet zouden moeten worden uitgevoerd.....
Externe controle
1.
De inspecteur/inspectrice (van de EDTC – Externe Dienst voor Technische Controle) voert een "risicoanalyse" van de lift uit en identificeert de risico's die de volledige installatie met zich meebrengt. Hiervoor wordt gebruik gemaakt van de "Kinney" -methode, waarbij elk risico wordt gekwantificeerd en gerangschikt volgens prioriteit.
De liftoperator
2.
Op basis van de door de EDTC-verstrekte risicoanalyse en rekening houdend met de componenten die de eigenaar wil behouden, stelt de liftoperator een reeks technische oplossingen voor om elk geïdentificeerd risico te verhelpen.
3.
De EDTC-controleur evalueert de voorgestelde oplossingen door de Kinney-methode opnieuw toe te passen, maar ditmaal in de veronderstelling dat de voorgestelde oplossingen zijn geïmplementeerd zodat slechts de overblijvende risico’s kunnen worden beoordeeld. Hij of zij stelt eventuele wijzigingen voor aan de liftoperator. Zodra de oplossing door de EDTC is gevalideerd, kan de liftoperator een plan voor de uitvoering van de werkzaamheden opstellen.
4.
De werkzaamheden worden uitgevoerd…
5.
Na voltooiing van de werkzaamheden herziet de EDTC-controleur de installatie en gaat hij of zij na of de werkzaamheden conform het opgestelde plan zijn uitgevoerd. Zo ja, dan is de lift gecertificeerd volgens de Wet.
Maar in de praktijk...
Ondanks het feit dat Kinney-analyses in het verleden zijn aanvaard (zie de reële voorbeelden), wordt quasi elk verzoek voor een Kinney-analyse in de praktijk systematisch afgewezen door de EDTC's.
Er is tevens een ernstig tekort aan liftoperatoren die "intelligente" technische oplossingen kunnen bieden aangepast aan de noden van bestaande installaties.
Het is dan ook van groot belang om het beroep van liftoperator bij jongeren in België te promoten.
De situatie zit muurvast:
- De EDTC’s weigeren de Kinney-methode toe te passen;
- Alternatieve oplossingen bestaan, maar worden ook niet toegepast;
- Liftoperatoren die "intelligente" technische oplossingen voorstellen, zijn overbelast.
- De regering lijkt zich niet bewust van deze totale impasse, ondanks het feit dat de heer Geert De Poorter, verantwoordelijk voor het dossier bij de FOD Economie, duidelijk heeft gesteld tijdens een door de Stadswinkel georganiseerde vergadering dat de EDTC’s verplicht zijn de Kinney-methode uit te voeren indien de klant dit wenst.
De eigenaars zitten met de handen in het haar: het dossier is technisch zeer complex; de wetgeving is herhaaldelijk gewijzigd en onduidelijk; de markt is oververzadigd; de EDTC’s weigeren om de Kinney-methode uit te voeren; de syndicussen voeren druk uit omdat ze aansprakelijk zijn voor ongelukken; de overheid dreigt met zware boetes, ......
In plaats van de situatie te deblokkeren, heeft de regering immers boetes aangekondigd voor elke oude lift (pre-1958) die tegen 31/12/2022 niet aan de wet zou voldoen.
Deze boetes kunnen oplopen tot 15.000 euro per overtreding!
Voor meer informatie, consulteer de Powerpoint presentatie van de FOD Economie over deze problematiek.